December 2021

 Wijktijgerkrant December 2021

Volg je droom

Op 9 november was er een kinderfeestje in buurtcentrum Bario. Het was georganiseerd door 5 jongeren van Follow Your Dreams.-> droom
De Wijktijgers gingen kijken, meedoen en vragen stellen. Je kon spelletjes spelen, schminken, henna laten zetten en er was lekkers. 

Wij vroegen aan Albert, de coach van Follow Your Dreams waarom ze een feestje gaven. “Wij komen elke dinsdag en donderdag samen om een groep jonge mensen te helpen om te kiezen wat ze later willen worden,” vertelde Albert. “De jonge mensen die er nu waren wilden weten hoe het is om met kinderen te werken. Dus ze hebben een kinderfeestje gemaakt, om het te proberen. Misschien worden ze later juf of meester, of voetbalcoach.”

Een van de 5 jongeren die meedeed, Jesmin, vertelde dat ze het heel leuk vindt om met kinderen te werken: “Ik hou van kinderen.”  

We vroegen naar haar hobby’s: koken, henna zetten, shoppen en filmpjes maken met vriendinnen, zei ze. 

Advocaat 

Jesmin wil advocaat worden, vertelde ze: “Omdat ik graag mensen wil helpen die naar de gevangenis moeten terwijl ze onschuldig zijn. En ook omdat heel veel mensen niet weten wat de wetten zijn.” 

Jesmin wist eerst niet wat zij later wilde worden, maar de cursus Follow Your Dreams, die 3 maanden duurde, heeft Jesmin geholpen: “We hebben van elkaar geleerd.”  

En had ze nog een tip voor de Wijktijgers?

…vervolg van pagina 1, En had ze nog een tip voor de Wijktijgers?  “Luister naar je ouders,” zei Jesmin. “Daar ga je later heel blij van worden.”

Maatschappelijk werker

Bilal hebben we ook gevraagd waarom hij meedeed aan Follow Your Dreams. Zijn hobby’s zijn voetbal, tv kijken en gamen. 

Bilal wilde kijken waar zijn interesses liggen. Hij vond het moeilijk om een beroep te kiezen, daarom deed hij mee. Hij is veel met sport bezig. Op het kinderfeestje bij ons hielp Bilal met schminken.
“Dat was nog een hele klus’”, vertelt hij, “omdat kinderen niet stil konden zitten.”

Bilal weet het nog niet zeker, maar hij denkt nu dat hij maatschappelijk werker (iemand die mensen helpt)
wil worden. 

Het fijne van de cursus Follow Your Dreams vindt hij dat je elkaar inspireert. En hij kwam erachter dat er meer jongeren zijn die nog niet weten welk beroep ze willen.

Maatschappelijk werker

Bilal hebben we ook gevraagd waarom hij meedeed aan Follow Your Dreams. Zijn hobby’s zijn voetbal, tv kijken en gamen. 

Bilal wilde kijken waar zijn interesses liggen. Hij vond het moeilijk om een beroep te kiezen, daarom deed hij mee. Hij is veel met sport bezig. Op het kinderfeestje bij ons hielp Bilal met schminken.
“Dat was nog een hele klus’”, vertelt hij, “omdat kinderen niet stil konden zitten.”

Bilal weet het nog niet zeker, maar hij denkt nu dat hij maatschappelijk werker (iemand die mensen helpt)
wil worden. 

Het fijne van de cursus Follow Your Dreams vindt hij dat je elkaar inspireert. En hij kwam erachter dat er meer jongeren zijn die nog niet weten welk beroep ze willen.

Blij

Jesmin en Bilal hebben dit in elk geval geleerd: je moet altijd je dromen najagen en iets kiezen waar je blij van wordt. “Geef de hoop nooit op”, zeiden ze,
“je kan het altijd bereiken.” 

---

De woordzoeker

Wijkkrant 12 oktober

De Wijktijgerkrant is klaar! Wie kent de Kindertelefoon ? En hoe vaak bellen kinderen
daarmee? Wat bespreken ze dan? En wat gebeurt daarmee?
En hoe vond Nizar, die nu groot is, het vroeger op school Onze
Wereld?
En hoe leuk zijn de speeltuinen in onze buurt ?
De antwoorden op deze vragen zijn allemaal te lezen in de
Wijktijgerkrant.  Op 12 oktober kwam de Wijktijgerkrant uit.
De Wijktijgers hebben samen hard gewerkt om er iets moois
van te maken.  Een echte krant, op mooi,geel papier.
De Wijktijgers zijn er trots op. Ze hebben allemaal een
stapel meegenomen, om uit te delen op school.

Ik bel de KINDERTELEFOON

0800 0432

Verslag: Yara (OBS Springbok) en Aya (basisschool Onze Wereld)
Illustratie: Buglem 

Alle kinderen mogen altijd bellen

Tussen 11.00 en 21.00 uur kan ieder kind van 8 tot 18 jaar op elke dag van de week bellen naar de Kindertelefoon. Om een probleem te bespreken, klein of groot. Achter de Kindertelefoon zitten mensen die goed naar de kinderen luisteren.

Op 7 plaatsen in Nederland werken in totaal 700 mensen die samen ´de Kindertelefoon´ zijn. Deze mensen worden mega veel gebeld. In 2020 belden een half miljoen kinderen naar de Kindertelefoon. En gemiddeld bellen er 1400 kinderen per dag.

De problemen waarover kinderen bellen zijn heel verschillend. De een belt over zijn goudvis, een ander over school. Er zijn kinderen met kleine problemen, anderen hebben grotere problemen. Kinderen die last hebben van verveling bellen. Of die zich eenzaam voelen, omdat hun ouders werken. Ook wordt er veel gebeld voor liefdesproblemen. Met alles kan je terecht. Bij de Kindertelefoon vinden ze namelijk niets gek.

Anoniem

De beller naar de Kindertelefoon blijft anoniem en wordt niet gezien.  Na het gesprek houdt het contact weer op.

Chatten

Het is ook mogelijk om te chatten naar de Kindertelefoon. De reden daarvan is dat sommige kinderen het te spannend vinden om te bellen of niet willen dat hun ouders het gesprek  horen.  

Meedenken

Bij de Kindertelefoon hebben ze geen  toverstokje waarmee alle problemen weg zijn en opeens alles beter is, maar ze kunnen wel meedenken met het kind dat belt.

Geintje

Het komt voor dat kinderen bellen en dan een pizza bestellen of andere geintjes uithalen. Dat is niet de bedoeling bij de Kindertelefoon, maar ze vinden het ook niet zo erg.

De Kindertelefoon bestaat al 42 jaar. Het is opgezet omdat alle kinderen in Nederland anoniem en in vertrouwen bij iemand terecht moeten kunnen. Met een luisterend oor als ze ergens mee zitten en graag met iemand willen praten. 

---

                 Opruimbeest

                    Rotzooi in de straat? Daar kunnen we iets aan doen. Lees er meer over in de volgende editie van de Wijktijgerkrant.

Voetbal op
het schoolplein

Verslag: Huseyin(basisschool Onze Wereld)

Huseyin in gesprek met Nizar, oud-leerling van Onze Wereld

Hoe oud ben jij?: 17 jaar oud.

Wat voor werk doe jij? Bezorger.

Wat vind je leuk aan jouw werk? Ik vind het leuk om rond te rijden met m’n scooter.

Is er een minpunt aan jouw werk? Als  het regent.

Bij welke basisschool zat jij? Op Onze Wereld.

Doe jij soms iets op je werk waar je geen zin in hebt? Afwassen.

Wat doe jij in je vrije tijd? Voetballen en buiten zijn met vrienden.

Zat je op voetbal? Ja...lees verder op bladzijde 2..

Naar de gang gestuurd 

(vervolg) Huseyin in gesprek met Nizar, oud-leerling van Onze Wereld

Illustratie: Buglem

Wat deed je het liefst op het schoolplein? Voetballen met klasgenoten.

Had je ook andere werk voor het bezorgen?
Ik werkte ook bij deJumbo.

Wat vond je het saaist op school? Taalles.

Wat was het leukst op school? Gym.

Waarom? Gym is leuk omdat ik hield van sporten.

Wat was de leukste dag op school? De leukste dag was het voetbaltoernooi in groep 7, omdat de hele dag voetballen heel leuk was.

Tegen welke klas speelde je toen? Ik speelde tegen de andere groep 7.

Had je een goal gescoord? Ja ik had er 2 gescoord.

Hoe had je de goal gescoord? Ik kwam aan rennen van de midden helft en toen kreeg ik een pass van een teamgenoot. Daarna pakte ik de bal en schoot ik hem in de hoek. De keeper wilde duiken maar hij wist al dat het goal ging.

Was er ook een moment waar je dacht dat het andere team zou winnen? Ja, want het was eerst 1-0 voor het andere team en toen dacht ik dat we zouden verliezen, maar we wonnen uiteindelijk wel met 2-1.

Was je ondeugend tijdens school? Ik ging tijdens de lessen soms niet opletten en toen werd ik naar de gang gestuurd en was het niet meer zo leuk, omdat ik daar alleen zat.

Mochten jullie op de laatste schooldag een telefoon meenemen? Ja.

Was er een dag dat je telefoon werd afgepakt? Ik had geen telefoon, toen.

Hoe kan je een telefoon meenemen op je laatste dag terwijl je geen telefoon had?
Ik en mijn vrienden pakte de telefoon van zijn ouders 🤪.

---

Vakantie programma

De vrijwilligers van Bario hebben weer een mooi Kinder vakantieprogramma gemaakt.

Maandag 18 oktober
Parkwandeling; we gaan wandelen en maken een mooi kunstwerk.
Tijd: 13:00 uur – 16:00 uur
Leeftijd: 4 t/m 7 jaar
Kosten: € 1,00

Dinsdag 19 oktober
Bowlen in Scheveningen en een wandeling over het strand
Tijd: 13:45 uur – 18:00 uur
Leeftijd: 8 t/m 13 jaar
Kosten: € 5,00

Inschrijven op woensdag en
donderdagmiddag van 15:00 t/m 18:00

---

Leuke speelplekken in mijn buurt

Verslag en foto’s:
Omer, Usman, Ali (OBS de Springbok)
en Huseyin (basisschool Onze Wereld)

Er zijn twee speeltuinen dichtbij Bario. Het Joubertplantsoen (JP) en Ruth Firstplein (RF). We zijn er geweest en we hebben gekeken.

Is het hier schoon?
JP🙂
RF🙂 ja, er zijn veel prullenbakken.

Is er een glijbaan?
JP👍
RF🙂..

Is er een schommel?
JP🙂
RF🙂

Is deze speelplek snel saai?
JP🙂 nee, er is een voetbalkooi.
RF😏 nee, er is genoeg te doen voor kleine kinderen

Zit er een hek om de speeltuin?
JP🙂 ja, maar niet een afgesloten, moeders en vaders moeten goed op hun kleine kinderen letten.
RF🙂 ja, een hek met prik-planten🙄.

Conclusie

Wij geven een 7 aan de twee speelplekken. 

Wij vonden dat RF beter is voor kinderen jonger dan 9 jaar. Op het Joubertplantsoen en Ruth Firstplein zijn de Haagse Hopjes Transvaal aanwezig. Daar kan je voetballen en fietsen lenen. Ook kan je op beiden plekken picknicken en voetballen

tip Ben jij een vogel liefhebber?
RF  heeft mooie vogels.

---

Doe mee met de Wijktijgers

Illustraties: Buglem (Onze Wereld) en Emirhan (Bavinkschool)

Wij zijn kinderen uit de buurt Transvaal en komen elke dinsdag als Wijktijgers van 15.15-16.45 uur in Centrum Bario, Kockstraat 175, Den Haag Transvaal  bij elkaar om het nieuws dat ons bezighoudt in de media te zetten.
Wil je meedoen? Kom maar eens langs.

link naar de PDF

Krantje maken

Het klinkt misschien een beetje kinderachtig,  ‘krantje’. Je zou ook kunnen zeggen dat het juist lief, aardig, vriendelijk klinkt. Het woord ‘krant’ is veel serieuzer, maar misschien ook een beetje streng, iets te streng.

Hoe het ook zij, de Wijktijgers zijn een krantje aan het maken. Ze doen wat journalisten behoren te doen op papier, televisie, websites, Twitter, YouTube, Podcasts - noem maar op. 

Een papieren krant(je) is niet iets van vroeger, maar bestaat nog volop, en overal om ons heen.
Heel lang geleden had je ze al, krantjes. Toen heette een krantje een ‘pamflet’. In de Gouden Eeuw bestond dat al. Pamfletten waren ‘blaadjes’ waarin het nieuws werd verteld aan de mensen. Die hingen dan bijvoorbeeld met een spijker aan een boom. Zodat iedereen in het dorp het nieuws – over het laatste grote feest van koning ofzo - kon lezen. 

<--Weeckelijcke Courante van Europa  van zo'n 360 jaar geleden (1656)

Wij gaan ook aan de gang met het nieuws - en met alles wat in een krantje past. Daar zijn we wel even mee bezig, dus ik zou zeggen: laat ons maar even begaan. 

We fristen alles weer even op, op de dag dat wij, de Wijktijgers na een lange zomervakantie weer bij elkaar waren. Die 5 W’s en de H – de basis voor elke journalist – ‘zitten er weer goed in’.

• Wie: de Wijktijgers – een hoop nieuwe! Dat vinden we leuk. Naast meester Koert, Omer, Raheema, Sehmuz, Berkay  en juf Bernadette waren er Aya, Aroosh, Yara en Usman – 4 nieuwe Wijktijgers dus. We misten er overigens ook twee: waar waren toch Hasan en Huseyin?
• Wat: de eerste Wijktijgers-bijeenkomst na de zomervakantie.
• Wanneer: op  7 september 2021
• Waar: in buurtcentrum Bario in Transvaal, Den Haag.
• Waarom: omdat het leuk is (samen), en ook leerzaam.
• Hoe: We zaten met z’n allen aan een grote tafel. 

O ja, en we misten trouwens ook juf Majda. Zij had zich afgemeld, ze kon er - helaas - niet bij zijn.
Nou, ik schreef het al: we zijn dus een krantje aan het maken. Daar gaan jullie meer van horen. 

(Tot) later! 

Juf Bernadette

IJsvrij!

Eindelijk! De zon scheen gelukkig weer een keer. Het was 13 juli 2021, in de wijk Transvaal, in Den Haag. En dus was het tijd voor ijs. Een ijsje, welteverstaan. Bij de vakantie hoort ijs, vond meester Koert. We hebben immers ijs-vrij.

‘Ijs-vrij’ krijg je wel eens op school, in de winter, als het hard vriest - als we allemaal op natuurijs zouden kunnen schaatsen. In de zomer kun je dit woord natuurlijk ook gebruiken. Dan zou je kunnen zeggen: ‘wij zijn vrij, en we nemen een ijsje.’ Oftewel: ‘wij hebben ijs-vrij’. Een ingewikkeld verhaal hoor, dit, maar qua Nederlandse taal klopt het echt: ijs en vrij heten samen ‘ijsvrij’ (zonder tussenstreepje, maar met dat streepje kan het ook). ‘Vrij van ijs’ betekent dit samengesteld woord ook. Maar als je het zo bedoelt, dan zeg je (voorbeeldje) dat het vriesvak in de koelkast weer lekker schoon is. Ingewikkeld allemaal hoor. Nou ja … (doet er eigenlijk niet toe, maar toch fftjes leuk)

 
Alle ‘gekheid op een stokje’ nu (dit is een typisch Hollandse ‘uitdrukking’ of ‘gezegswijze’)

Wat wij maar willen zeggen is het volgen de: de Wijktijgers zijn even vrij. Want ook voor ons is het natuurlijk zomervakantie. En daar hoorde een ijsje bij, om af te sluiten. Wij waren het allemaal eens met meester Koert, juffrouw Masja en juf B(ernadette) (juf B. zou je ook kunnen zeggen). De meester en de juffen bij de Wijktijgers hadden dit voor ons bedacht, als afsluiting. Dat vonden wij een erg goed idee. Gokdeniz wilde dit ook wel. Hij is een nieuwe Wijktijger, en was er voor het eerst.
(Welkom bij de Wijktijgers Gokdeniz!). 

We namen onze cameraatjes weer mee, Gokdeniz natuurlijk ook, en we gingen de straat op. Kletsend, wandelend, fotograferend, lachend gingen we met zijn allen richting de ijs-winkel. Helaas, wat bleek? Die ijswinkel was dicht. Helaas. Op naar de supermarkt, dus. Daar was ijs zat, maar wie wilde nou welk ijsje? We kwamen er wel uit met elkaar: bevroren Snickers, of Marsen (dat weet de schrijfster van dit verhaal niet meer precies) en Magnums of Cornetto’s (weet de schrijfster van dit verhaal ook al niet precies, pffff). Nou ja, dit soort ijsjes kozen we dus. Met een paar doosjes verlieten we de supermarkt weer. 

Even opeten op een pleintje. Nog een fotootje hier en daar, en hup, terug naar Bario. 

Het was een leuke middag. Vrolijk, levendig. En we waren weer lekker buiten met zijn allen. 

Nou, dat was het weer voor deze aflevering van de Wijktijgers op onze weblog.
Fijne vakantie allemaal!
 Groetjes voor iedereen, van ons, de Wijktijgers.
 Eind augustus zijn we er weer. 

 Doei! 

O nee, we zijn toch nog iets vergeten. Dan maar even een kort P.S-je (= Latijns: Post Scriptum).
(Een PS’- je kan je onder een brief) 

Wat ook nog wel leuk was om te vertellen, vonden wij van de Wijktijgers: onderweg zagen we dat de gemeente toch ook WEL eens belooft wat zij doet. Ja, heus. We zagen namelijk overal nieuwe bloemen in de bloembakken: op het Paul Krugerplein, in de buurt van ons buurthuis, Bario … noem maar op. Dit vonden de Wijktijgers natuurlijk erg leuk! 
Dit was namelijk ooit een van onze vragen aan onze gemeente. 
Weet je nog wel? 
Een paar maanden geleden hadden we bij de Wijktijgers iemand van de gemeente op bezoek omdat de gemeente wilde weten hoe wij, de kinderen in onze buurt, onze wijk mooier en veiliger gemaakt zouden hebben (als wij het voor het zeggen hadden). Wij hadden toen onder andere om meer groen gevraagd. En ja hoor … tot onze verbazing is dat NU al gelukt. Mooi toch? Nu die andere dingen nog, die wij Wijktijgers hadden gevraagd: een likje verf hier en daar, veilige zebra’s voor het oversteken, enzovoort. 

 Nou ja. Eerst maar even vakantie. Ja toch? Heus wel.
Enfin (dit is een Frans woord) Einde bericht.
Okay, tot 31 augustus 2021 bij Bario, de Wijktijkgers 

    Groetjes en fijne vakantie allemaal! 

 Afz. (=Afzender): Meester Koert, juf Masja en juf B. (Wijktijgerspersburo Bario)

Debatteren over een toezicht camera

 

Aan de hand van de poster en het vuil op straat zijn we spontaan gaan debatteren over het plaatsen van een toezicht camera rond om de afvalcontainers. 

Groep 1:Een camera  ophangen om toezicht te houden, en om boetes uit te delen is de manier op het probleem VUIL op straat goed aan te pakken

Groep 2: Door een controle camera op te hangen voelen we ons niet meer vrij. Wij zijn kinderen, en wij willen niet dat een camera ons altijd bekijkt. Het is beter om handhavers de wijk in te sturen.

Na het debat hebben we met mentimeter gewerkt (een online stem systeem) 

Als slot kregen we het 'gelekte'
zomervakantie Bario 2021 programma te zien 😏

Vervuilde wijk

Eigenlijk zitten er pareltjes tussen: een klein, plastic roosje op de aarde naast een boom, een opgevouwen, grijze sok op zwart asfalt, een stukje zilverpapier in fris, groen gras.

Wie met een cameraatje inzoomt op wat er allemaal op straat ligt, ziet dat. Heel veel sigarettenpeukjes liggen er ook. En blikjes, verdwaalde mondkapjes, verfblikken, een fiets zonder rubber banden ….
Veel karton, hout, zelfs grote pallets … teveel om op te noemen.

Vanmiddag gingen we met de Wijktijgers door de buurt, #Transvaal noord, om vuil te ‘schieten’. Met de camera, welteverstaan. Dat was grappig om te doen. Nou ja … ook wel erg zorgelijk, zó veel vuil in onze wijk. 

Waarom gooien mensen het afval niet in, maar naast de #orac container? Berkay werd er boos van. Hasan verdrietig. Zijn broer Huseyin vroeg zich af of dat in alle buurten van Den Haag zo is. In de wijk waar onze koning werkt, waarschijnlijk niet. En zo konden we nog wel wat wijken opnoemen. Eigenlijk zou er een camera bij de vuilcontainers moeten staan, zei Huseyin. Die registreert dan de vervuiler. En die krijgt dan een boete, was zijn idee.

We misten trouwens een paar Wijktijgers, die er niet waren. Omer, en Raheema, die het vast leuk zou hebben gevonden vanmiddag, dacht Hasan. Want met elkaar op stap gaan, iets onderzoeken, is toch wel het leukste.

Juf Bernadette

#opruimdag  #wijktijgers

Filmpje maken

Nadat we elkaar hadden verteld hoe onze week was verlopen, zijn we verder gegaan met het maken van een filmpje. Maar voordat we daaraan begonnen, oefenden we met de dobbelstenen met plaatjes.

Hup, de dobbelstenen opgooien, binnen 1 minuut naast elkaar leggen, en dan een verhaal maken van de plaatjes op die dobbelstenen. (wil je het ook proberen? https://davebirss.com/storydice/)

 Vorige week hadden we op de computer beelden gezien van een filmpje, vandaag kregen we die beelden op papier. Het waren plaatjes van een aantal scenes. 

Die knipten we uit. 

Daarna hebben we ze naast elkaar gelegd en aan elkaar geplakt, zodat er een verhaal ontstond. 

Vervolgens gingen we ditzelfde doen op de laptop. In een edit-programma sleepten we de plaatjes – de scenes – naar een balk, en ‘legden die dus weer naast elkaar’. En ja hoor, het filmpje ontstond.
 Het was nog niet zo gemakkelijk, dus meester Koert moest ons erbij helpen, maar het lukte uiteindelijk toch maar. Best knap van ons Wijktijgers!
Juf Bernadette

Wijktijgers bespreken het interview

Vanmiddag hebben we samen het verhaal gelezen dat juf Bernadette had gemaakt na het interview met de moeder van Wijktijger Raheema. Hier en daar zat een foutje. Die hebben we weggewerkt. 

Drie Wijktijgers hadden, voordat we begonnen, een gesprek met de wijkagent uit deze buurt. Ze vertelden daar spannende verhalen over: het ging over wapens, een mafia-baas die was opgepakt en openbreken van sloten. Dat was echt heftig. 

Hierna speelden we een spel met dobbelstenen. Elke steen bevatte plaatjes. Van die plaatjes maakten we ieder om de beurt een verhaal. We deden dit als voorbereiding op het editen van video's waar we al even mee bezig zijn. 

Voor dat editen bekeken we ook filmpjes over mensen die aan het filmen zijn. We kozen de beste shots uit. 

En, tot slot, een leuk bericht: Sehmuz kwam weer terug naar de Wijktijgers. Waarom: Hij had niks te doen, zei hij.

Doei! 

Geschreven door Wijktijger Raheema en juf Bernadette

Bloemen in de bakken op het Paul Krugerplein

 zie: Gemeente hoort ons aan

Video maken

 Op onze lijst 📃 van dingen die we willen doen staat::

• les in Video maken

Dus we zijn vandaag begonnen. We kregen een storyboard op papier(een leeg stripverhaal)  en 12 losse plaatjes van een stripfiguur die een frisdrankje kocht van een automaat. Wij moesten de plaatjes op een volgorde zetten zodat we een leuk verhaal hadden.

Dat was makkelijk.

Op de computer gebruiken we Windows movie maker. We hebben een film gemaakt van de stripfiguur en de frisdrank automaat.

Salmatta Salaam Coker: "Een journalist moet heel precies zijn"

De 5 W’s (Wie, Wat,  Waar, Wanneer, Waarom – en ook de H van Hoe?) zijn het belangrijkste waarmee een journalist te werk gaat. Dit vertelde Salmatta Salaam Coker. Zij is de moeder van Wijktijger Raheema. Omdat Raheema’s moeder in haar thuisland als journalist heeft gewerkt, interviewden de Wijktijgers haar. Het was een levendig gesprek. 

Wij van de Wijktijgers wisten al dat de 5 W’s (plus de ‘H’, van ‘Hoe’) een antwoord moeten krijgen in  het verhaal van een journalist. Salmatta Salaam Coker drukte ons op het hart om dat ook ECHT en ALTIJD  te doen. 

Heel precies

Ze vertelde ook dat je heel precies moet zijn als journalist. Dus, zo begrijpen wij nu, je schrijft niet zoiets vaags als: ‘vandaag hadden wij in Den Haag een gesprek met iemand’. Nee, je moet het zó doen: ‘In Bario, het buurthuis in de wijk Transvaal in Den Haag, hadden de Wijktijgers op 1 juni 2021 een interview met Salmatta Salaam Coker. Zij werkte als journalist in het land waar ze vandaan komt, in Sierra Leone, in West Afrika. Met elkaar wilden we haar interviewen, om te horen hoe zij haar werk deed en omdat van haar kunnen leren.’

Slimmer en socialer

Het leuke aan het werk van een journalist, vertelde Salmatta Salaam Coker, is het brainstormen, het nadenken. “Je brein wordt groter, je komt meer te weten, je wordt slimmer en socialer”, vertelde ze. 

Geen fake-nieuws

Op de vraag of zij ook fake-nieuws maakte, was haar antwoord heel erg streng: “Nee! Fake-nieuws maken mag niet! Het is heel belangrijk dat je als journalist te vertrouwen bent. Dat vertrouwen krijg je alleen maar als je de waarheid vertelt aan mensen.” 

Communicatie

In haar thuisland Sierra Leone, in West-Afrika, werd Salmatta Salaam Coker in 1981 geboren. Ze groeide daar op. Na de middelbare school, die ze in 2003 afrondde, ging ze naar de universiteit. Daar studeerde ze 2 jaar, en leerde er journalistiek. Vervolgens ging ze In 2005 als journalist aan het werk, bij de radio. Ze wilde graag journalist worden omdat ze hield van lezen, en communicatie leuk vond. Vier jaar heeft ze daar gewerkt als nieuws-editor. Dat was bij de radio. Sport en entertainment waren haar onderwerpen. 

Mooi weer

Mist ze haar thuisland? Vroegen we. “Ja”, zei  Salmatta Salaam Coker. “Ik mis de goede stranden en het mooie weer daar. Maar het leven hier in Nederland is beter. De mensen hebben het hier goed.”

Salmatta Salaam Coker heeft weinig familie achtergelaten in haar thuisland. Eén jongere broer woont nog in Sierra Leone. Haar vader is gestorven en haar moeder woont nu in de Verenigde Staten. 

Oorlog

Twintig jaar geleden was er oorlog in haar thuisland. Die oorlog heeft heel erg lang, namelijk 10 jaar, geduurd. Het was een burgeroorlog. Dit betekent dat er niet tegen een ander land werd gevochten, maar dat groepen mensen in Sierra Leone in verzet kwamen tegen de regering, en tegen elkaar. Die groepen vochten tegen elkaar. 

“ In het begin”, vertelde Salmatta Salaam Coker , “was die strijd nog alleen in de kleine plaatsen in het land. Maar later was de oorlog overal, ook in de hoofdstad Freetown, waar ik woonde”. Het was een vreselijke oorlog, vertelde ze. Veel mensen zijn vermoord. “Niet alleen mannen vochten, vrouwen deden dat ook. Zelfs kinderen werden strijders.” Het naarste verhaal dat ze hierover vertelde was dat kinderen werden ontvoerd door soldaten. Ze kregen drugs van die soldaten en moesten meevechten. Kinderen kregen de opdracht om hun eigen ouders te vermoorden.

Persvrijheid

Van vrijheid voor journalisten was in die tijd geen sprake. Wie iets schreef of vertelde wat de bazen in dat land niet uitkwamen, kwam terecht in de gevangenis. Nu is dat gelukkig anders, vertelt Salmatta Salaam Coker. Er is nu een commissie – een groep mensen – die in de gaten houdt dat de bazen zich aan een nieuwe wet houden. In die nieuwe wet staat namelijk, dat er persvrijheid moet zijn. Dit betekent dat iedereen moet kunnen zeggen en schrijven wat hij wil – ook als het voor andere mensen niet goed uitkomt wat er gezegd wordt: persvrijheid, dus. 

Boeken lezen

De moeder van Raheema kan goed Nederlands verstaan. Maar tijdens het interview sprak ze veel Engels. Reheema vertaalde dat voor ons. Dat deed ze heel goed. Nederlands is een moeilijke taal voor haar moeder. Ze probeert het goed te leren. Dat doet ze onder andere door boeken te lezen, wat ze heel graag doet. 

Omdat ze het Nederlands nog niet goed kan, kan Salmatta Salaam Coker hier in Nederland nu niet in de Nederlandse taal werken als journalist. Dat vindt ze heel erg jammer. Ze werkt daarom tijdelijk als schoonmaakster, in een NH-hotel. 

Denkt ze er wel eens over om naar een Engels sprekend land te gaan, zodat ze wel als journalist kan werken? “Hier zitten Raheema en haar broer op school, en hebben ze hun vrienden. Dit is nu het allerbelangrijkste: dat mijn kinderen goed opgroeien, en dat ik er voor mijn kinderen ben.” 

Tekst en foto’s: juf Bernadette